1 En tiu nokto la reĝo ne povis dormi; kaj li ordonis alporti la
memoraĵan libron de la kronikoj, kaj oni legis ilin antaŭ la
reĝo. 2 Kaj tie troviĝis skribite, kiel Mordeĥaj raportis pri
Bigtan kaj Tereŝ, la du reĝaj korteganoj el la sojlogardistoj,
kiuj intencis meti manon sur la reĝon Aĥaŝveroŝ. 3 Tiam la reĝo
diris: Kian honoron kaj distingon oni faris pro tio al Mordeĥaj?
Kaj la junuloj servistoj de la reĝo respondis: Nenio estas farita
al li. 4 La reĝo diris: Kiu estas sur la korto? Dume Haman estis
veninta sur la eksteran korton de la reĝa domo, por diri al la
reĝo, ke oni pendigu Mordeĥajon sur la arbo, kiun li pretigis por
li. 5 La junuloj de la reĝo diris al li: Jen Haman staras sur la
korto. Kaj la reĝo diris: Li eniru. 6 Haman eniris. Kaj la reĝo
diris al li: Kion oni faru al tiu homo, kiun la reĝo deziras
honori? Haman pensis en sia koro: Al kiu la reĝo povas deziri
fari honoron krom mi? 7 Kaj Haman diris al la reĝo: Se al iu la
reĝo volas fari honoron, 8 oni alportu reĝan veston, kiun portis
sur si la reĝo, kaj ĉevalon, sur kiu rajdis la reĝo, kiam sur
lian kapon estis metita la reĝa krono; 9 oni donu la veston kaj
la ĉevalon en la manon de unu el la plej eminentaj reĝaj princoj,
ke oni vestu la homon, kiun la reĝo deziras honori, kaj rajdigu
lin sur la ĉevalo sur la strato de la urbo, kaj oni proklamadu
antaŭ li: Tiele estas farate al la homo, kiun la reĝo volas
honori. 10 Tiam la reĝo diris al Haman: Rapide prenu la veston
kaj la ĉevalon, kiel vi diris, kaj agu tiel kun la Judo Mordeĥaj,
kiu sidas ĉe la pordego de la reĝo; mankigu nenion el ĉio, kion
vi diris. 11 Haman prenis la veston kaj la ĉevalon, kaj vestis
Mordeĥajon, kaj rajdigis lin tra la strato de la urbo, kaj
proklamadis antaŭ li: Tiele estas farate al la homo, kiun la reĝo
volas honori. 12 Poste Mordeĥaj revenis al la pordego de la reĝo;
kaj Haman rapidis hejmen, malĝoja kaj kun kovrita kapo. 13 Haman
rakontis al sia edzino Zereŝ kaj al ĉiuj siaj amikoj ĉion, kio
okazis al li. Kaj diris al li liaj saĝuloj kaj lia edzino Zereŝ:
Se el la gento de la Judoj estas Mordeĥaj, antaŭ kiu vi komencis
fali, vi nenion povas fari kontraŭ li, sed vi plue falos antaŭ
li. 14 Dum ili ankoraŭ parolis kun li, venis la eŭnukoj de la
reĝo kaj rapidigis Hamanon iri al la festeno, kiun pretigis
Ester.