↑ Enhavo
← Antaŭa Ĉapitro

Rut

Ĉapitro 2

1 Naomi havis parencon de ŝia edzo, viron eminentan, el la
familio de Elimeleĥ; lia nomo estis Boaz. 2 Kaj la Moabidino Rut
diris al Naomi: Mi iros sur la kampon, kaj mi kolektos spikojn
post tiu, ĉe kiu mi trovos favoron. Kaj ŝi respondis: Iru, mia
filino. 3 Kaj ŝi foriris, kaj venis kaj kolektis post la
rikoltistoj. Kaj okazis, ke la parcelo de la kampo apartenis al
Boaz, kiu estis el la familio de Elimeleĥ. 4 Kaj jen Boaz venis
el Bet-Leĥem, kaj li salutis la rikoltistojn: La Eternulo estu
kun vi! Kaj ili respondis al li: La Eternulo vin benu! 
5 Kaj Boaz
demandis sian serviston, la estron de la rikoltistoj: Kiu estas
ĉi tiu knabino? 6 Kaj la servisto, la estro de la rikoltistoj,
respondis kaj diris: Ŝi estas Moaba knabino, kiu revenis kun
Naomi el la lando de Moab; 7 ŝi diris: Permesu al mi, ke mi sekvu
kaj kolektu apud la garboj, post la rikoltistoj; kaj ŝi restis ĉi
tie de la mateno ĝis nun; ŝi ĵus sidiĝis en la dometo por iomete
da tempo. 8 Kaj Boaz diris al Rut: Ĉu vi aŭdas, mia filino? ne
iru kolekti sur la kampo de iu fremdulo, kaj ankaŭ ne foriru de
ĉi tie, sed restu ĉi tie kun miaj junulinoj; 9 rimarku la kampon,
kie ili rikoltas, kaj sekvu ilin; mi jam ordonis al la servistoj,
ke ili ne malhelpu vin; kaj kiam vi soifos, iru al la vazaro, kaj
trinku el tio, el kio la servistaro ĉerpas. 10 Ŝi ĵetis sin
vizaĝaltere, kaj diris al li: Kial do mi trovis favoron en viaj
okuloj, ke vi atentas min, kvankam mi estas fremdulino? 
11 Kaj
Boaz respondis kaj diris al ŝi: Jam estas rakontita al mi ĉio,
kion vi faris al via bopatrino post la morto de via edzo: ke vi
forlasis viajn gepatrojn kaj vian naskiĝlandon, kaj iris al
popolo, kiun vi ne konis hieraŭ nek antaŭhieraŭ. 12 La Eternulo
rekompencu vin pro ĉi tiu faro, kaj via rekompenco estu plena de
la Eternulo, Dio de Izrael, sub kies flugiloj vi serĉis
protekton. 13 Kaj ŝi diris: Estus sufiĉe, ke mi trovu favoron en
viaj okuloj, mia sinjoro, ĉar vi konsolis min kaj parolis amike
al via sklavino, kvankam mi ne valoras esti egala al iu el viaj
sklavinoj. 14 Kaj en la horo de la manĝado Boaz diris al ŝi:
Alproksimiĝu kaj manĝu kune, vi ankaŭ povas trempi vian panon en
la vinagro. Kaj ŝi sidiĝis ĉe la flanko de la rikoltistoj; kaj
ili metis antaŭ ŝin rostitajn grajnojn, kaj ŝi manĝis kaj
satiĝis, kaj ankaŭ havis restaĵon. 
15 Kiam ŝi leviĝis, por
kolekti, Boaz ordonis al siaj servistoj, dirante: Eĉ inter la
garboj lasu ŝin kolekti, kaj ne hontigu ŝin; 16 kaj vi ankaŭ
ŝajnigu al ŝi, ke vi postlasis la malgrandajn garbetojn, kaj vi
permesu al ŝi, ke ŝi kolektu ilin, kaj ne riproĉu ŝin. 17 Kaj ŝi
kolektadis sur la kampo ĝis la vespero, kaj ŝi draŝis tion, kion
ŝi kolektis, kaj tio estis ĉirkaŭ efo da hordeo. 18 Kaj ŝi levis
tion, kaj iris en la urbon; kaj ŝia bopatrino vidis tion, kion ŝi
kolektis; ŝi ankaŭ elprenis, kaj donis al ŝi la restaĵon, kiun ŝi
posedis de post sia satiĝo. 19 Ŝia bopatrino diris al ŝi: Kie vi
kolektis hodiaŭ? kaj kie vi amasigis? estu benata tiu, kiu vin
tiel favore akceptis! Ŝi rakontis al sia bopatrino, kie ŝi
laboris, kaj ŝi diris: La nomo de la viro, ĉe kiu mi laboris
hodiaŭ, estas Boaz. 
20 Tiam Naomi diris al sia bofilino: Li estu
benata de la Eternulo, kiu ne fortiris Sian favoron for de la
vivantoj kaj de la mortintoj. Kaj Naomi plue diris al ŝi: La viro
estas nia parenco, unu el niaj savantoj. 21 Kaj Rut, la
Moabidino, diris: Li ankaŭ diris al mi: Restu kune kun miaj
servistoj, ĝis ili finos la tutan rikolton, kiu apartenas al mi.
22 Naomi respondis al sia bofilino Rut: Estos bone por vi, mia
filino, ke vi ĉiam iru kun liaj junulinoj, ĉar eble oni hontigus
vin, se vi irus aliloken. 23 Kaj ŝi kuniĝis kun la junulinoj de
Boaz, por kolekti, ĝis la fino de la rikolto de hordeo kaj de la
rikolto de tritiko; kaj poste ŝi loĝis kune kun sia bopatrino.

Sekva Ĉapitro →